De toename van de dikte van de niet-geweven stof betekent dat het gewicht per oppervlakte-eenheid toeneemt en de sterkte ook toeneemt, maar door de structuur betekent de toename van de dikte niet dat de barrière-eigenschappen van micro-organismen toenemen.
Wanneer bijvoorbeeld een verdikte niet-geweven stof wordt gebruikt, kan de toename in het gewicht van de spingebonden laag zijn antibacteriële werking niet effectief verhogen. Alleen wanneer de poriegrootte van de belangrijkste filterlaag (dwz de smeltgeblazen laag) de invasie van micro-organismen en stof effectief kan filteren, voldoet de resistentie ervan. Bacteriële eigenschappen voldoen aan de vereisten. Naarmate de dikte toeneemt, zal ook de luchtdoorlatendheid van het verpakkingsmateriaal worden beïnvloed en zal ook de kans op natte pakken toenemen.
Omdat het een soort weefsel is dat niet hoeft te worden gesponnen en geweven, oriënteert het zich of worden willekeurig korte vezels of filamenten gesponnen om een webstructuur te vormen, die vervolgens wordt versterkt door mechanische, thermische binding of chemische methoden. Simpel gezegd, het is niet één voor één verweven en gevlochten door garens, maar de vezels zijn direct met elkaar verbonden door fysieke methoden, dus als je de plakkerige schaal in je kleding krijgt, zul je merken dat het onmogelijk is om een enkele draad te extraheren. Nonwovens doorbreken het traditionele textielprincipe en hebben de kenmerken van een korte processtroom, hoge productiesnelheid, hoge output, lage kosten, brede toepassing en vele bronnen van grondstoffen.
Bij klinisch gebruik zal de niet-geweven stof na sterilisatie worden beschadigd. Voor dit soort schade is dit voornamelijk omdat de microfijne plastic vezels van de niet-geweven stof tot op zekere hoogte zullen krimpen na sterilisatie bij hoge temperatuur, wat zich uit in het gebruik van sterilisatie. De niet-geweven stof is brosser dan vóór sterilisatie, dus het uitoefenen van te veel kracht of onredelijke hanteringsmethoden tijdens gebruik zal destructieve schade aan het verpakkingsmateriaal veroorzaken. Bovendien zal het gebruik van bramen aan de randen en scherpere instrumenten ook schade aan de niet-geweven stof veroorzaken. In dit geval wordt aanbevolen de klinische verpakking stevig in te pakken en met zorg te behandelen, en de door de norm aanbevolen dubbellaagse verpakking te gebruiken, wat de kans op schade aanzienlijk zal verminderen. Als het probleem van breuk alleen wordt opgelost door de dikte van de niet-geweven stof te vergroten, is het niet alleen nodig om de antibacteriële werking te garanderen, maar ook om de kans op natte pakken nauwlettend in de gaten te houden.
Kortom, hoe dikker het vlies, hoe beter. Uitgaande van het waarborgen van de antibacteriële prestaties en treksterkte, zal het fenomeen van natte pakking van het materiaal met een goede luchtdoorlatendheid worden verminderd.33